ZAPALNA CHOROBA JELIT

IBD to ogólny termin odnoszący się do przewlekłego zapalenia jelit. Dwa główne schorzenia IBD to choroba Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejące zapalenie jelita grubego. Centers for Disease Control donosi, że w 2015 roku zdiagnozowano IBD u około trzech milionów dorosłych, w porównaniu z dwoma milionami zdiagnozowanymi w 1999 roku. Dokładna przyczyna IBD jest nieznana, ale ostatnie badania naukowe donoszą, że zmiany w jelitach są spowodowane „niekontrolowaną aktywacją jelitowych komórek odpornościowych u genetycznie podatnego gospodarza.” Pamiętaj, że komórki odpornościowe są regulowane przez układ endokannabinoidowy, co sugeruje, że dysfunkcja endokannabinoidów może być podstawową przyczyną IBD i może służyć jako cel terapeutyczny.

Pacjenci, którzy zgłaszają, że ich objawy, w tym nudności, słaby apetyt, ból brzucha, biegunka i wzdęcia, reagują na leczenie konopiami włóknistymi. Choroba Leśniowskiego-Crohna może wpływać na każdą część jelita, ale najczęściej na jelito cienkie, powodując stany zapalne, wrzody, ból, krwawienie, biegunkę i utratę wagi. Wrzodziejące zapalenie jelita grubego to przewlekły stan zapalny dotyczący jelita grubego, powodujący objawy podobne do choroby Leśniowskiego-Crohna. Oba stany są związane ze zwiększonym ryzykiem raka jelita grubego. Według niedawnego artykułu „obecne opcje terapeutyczne są niewystarczające do skutecznego leczenia prowadzącego do wysokiego wskaźnika niepełnosprawności i chirurgii jelit u pacjentów z IBD”. Aktywacja receptorów CB1 i CB2 w zwierzęcych modelach zapalenia okrężnicy zmniejsza stan zapalny. W przeglądzie 51 badań naukowych dotyczących kannabinoidowego leczenia zapalenia okrężnicy (tylko dwa dotyczyły ludzi), dwadzieścia cztery różne związki, w tym syntetyczne kannabinoidy, a także THC, CBD i CBG, okazały się skuteczne w zmniejszaniu nasilenia zapalenia okrężnicy. 

Badania przeprowadzone w wielu różnych krajach pokazują, że około 10 do 12 procent osób z IBD używa konopi w celu leczenia objawów. Badania na ludziach są ograniczone, ale obiecujące:

• Badanie z 2012 r., w którym badano 11 pacjentów z długotrwałą chorobą Leśniowskiego-Crohna i 2 pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego wykazało, że po 3 miesiącach leczenia pacjenci zgłaszali poprawę ogólnego stanu zdrowia, funkcjonowania społecznego, zdolności do pracy, bólu fizycznego i depresji. 
• Ankieta z 2011 r. przeprowadzona wśród 30 pacjentów cierpiących na chorobę Crohna w Izraelu wykazała, że 21 osób uległo znacznej poprawie dzięki konopiom włóknistym, stwierdzając mniejsze zapotrzebowanie na inne leki i mniejszą potrzebę operacji.
• Badanie z 2013 r. obejmujące 292 pacjentów otrzymujących opiekę z powodu IBD ujawniło, że około połowa zgłosiła przeszłe lub obecne zażywanie konopi. Spośród nich 32 procent zgłosiło zastosowanie medyczne w przypadku bólu brzucha, słabego apetytu, nudności i biegunki. Większość stwierdziła, że konopia albo całkowicie złagodziła objawy, albo była bardzo pomocna w łagodzeniu objawów. W tym badaniu obecni użytkownicy zauważyli znaczną poprawę bólu brzucha, słabego apetytu, nudności i biegunki.
• W badaniu z 2013 r. z udziałem 21 pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna, którzy nie reagowali na konwencjonalne leczenie, przez 8 tygodni podawano wziewne THC lub wziewne placebo. Całkowitą remisję osiągnięto u 45 procent grupy otrzymującej konopie  i 10 procent grupy placebo; 90 procent grupy otrzymującej konopie indyjskie miało niższe wyniki nasilenia w porównaniu z 40 procentami grupy placebo. Trzech pacjentów używających konopi było w stanie odstawić sterydy. Pacjenci z konopiami zgłaszali lepszy sen i apetyt bez znaczących skutków ubocznych. Co ciekawe, wszyscy pacjenci, którzy osiągnęli remisję, nawrócili się w ciągu dwóch tygodni od zaprzestania leczenia konopiami.
• W 2019 r. opublikowano dwa raporty, w których dokonano przeglądu dokumentacji szpitalnej za pośrednictwem bazy danych National Inpatient Sample, umożliwiając badaczom dostęp do tysięcy dokumentacji medycznej. Pierwszy raport dotyczył 615 hospitalizowanych pacjentów z chorobą Crohna, którzy używali marihuany (legalnie lub nie) i porównał ich z pacjentami z chorobą Crohna, którzy nie używali marihuany. Stwierdzono, że użytkownicy konopi mają:

        - Mniej bliznowaceń powstałych w wyniku przewlekłego zapalenia jelit,

        - Mniej niedrożności jelit,

        - Mniej przetok i ropni,

        - Krótsze pobyty w szpitalu,

        - Mniej transfuzji krwi,

        - Mniej operacji kolektomii (usunięcie okrężnicy),

        - Zmniejszone wymagania żywieniowe.

• Drugi raport, wykorzystujący tę samą bazę danych medycznych, obejmował 6002 pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna (2999 osób używających konopi indyjskich i 3003 nieużywających) oraz 1481 pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego (742 użytkowników konopi indyjskich i 739 nieużywających). Raport doniósł, że:
  

        - Pacjenci Crohna używający marihuany mieli statystycznie istotnie niższą zachorowalność na raka, mniejsze zapotrzebowanie na           dożylne odżywianie, mniejszą anemię i krótsze pobyty w szpitalu przy niższych kosztach hospitalizacji; jednak w tym raporcie stwierdzono wzrost przetoki/ropnia, krwawienia z przewodu pokarmowego i hipowolemię (spadek krwi krążącej w naczyniach).

        - Pacjenci z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego stosujący konopie indyjskie mają statystycznie istotnie niższą częstotliwość infekcji pooperacyjnych i krótsze pobyty w szpitalu przy niższych kosztach hospitalizacji; jednak zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej i hipowolemia uległy nasileniu.

Stwierdzono zarówno znaczące korzyści, jak i zagrożenia, co uzasadnia dalsze badania kliniczne na ludziach. Dr Bonni Goldstein pisze: Oceniłam wielu pacjentów z zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi, którzy osiągnęli pomyślne wyniki leczenia konopiami. Prawie wszyscy pacjenci z chorobą Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego, których widziano w moim gabinecie, wyczerpali konwencjonalne możliwości przed rozpoczęciem leczenia konopiami włóknistymi, stwierdzając, że albo nie odpowiadali na leczenie, albo doświadczyli niemożliwych do zniesienia skutków ubocznych. Wielu pacjentów woli wdychać THC, ponieważ ulga jest natychmiastowa. Pacjenci, którzy niechętnie używają konopi bogatych w THC, mogą stosować niższe proporcje CBD:THC, takie jak 1:1 lub 4:1, z podobnymi korzyściami, ale mniejszą szansą na zatrucie. Odkryto, że THCA (niepodgrzewana, nieodurzająca wersja THC) jest głównym fitokannabinoidem pomagającym regulować stany zapalne jelit. Wraz ze zwiększoną dostępnością nalewek zawierających THCA, a także CBDA, pacjenci odkrywają, że codzienne stosowanie tych surowych kannabinoidów, czasami w połączeniu z CBD, skutecznie działa przeciwzapalnie, pomagając zapobiegać nawrotom.

ZESPÓŁ JELITA DRAŻLIWEGO