Charlie Wedemeyer był jednym z największych sportowców na Hawajach, kiedy uczęszczał do szkoły Punahou w latach 60-tych. Był rozgrywającym drużyny piłkarskiej, ale także celował w koszykówce i baseballu. Charlie został nazwany sportowcem Hawaii Prep w latach 60. i zaczął grać w piłkę nożną w stanie Michigan. W 1978 Charlie był trenerem piłki nożnej w Los Gatos High School w Kalifornii, kiedy zdiagnozowano u niego stwardnienie zanikowe boczne (ALS). Jak wielu sportowców przed nim, w tym wielki Lou Gehrig, Charlie Wedemeyer znalazłby walkę, której nie mógłby wygrać w ALS.
CO TO JEST ALS?
ALS (znana również jako choroba Lou Gehriga) to śmiertelna choroba neuronów ruchowych, dotykająca około 30 000 Amerykanów. ALS powoduje degenerację nerwów, które kontrolują dobrowolne ruchy mięśni, takie jak te, które pozwalają nam żuć, mówić i chodzić. Kiedy nerwy obumierają, przestają wysyłać wiadomości do mięśni, co powoduje stopniowe osłabienie, drżenie i wyniszczenie. Pacjenci z ALS stają się słabi, ale pozostają całkiem przytomni. Są całkowicie świadomi swojej postępującej niepełnosprawności. W końcu mózg nie może już inicjować ani kontrolować ruchów dobrowolnych. Śmierć często wynika z niewydolności oddechowej, gdy nerwy kontrolujące oddychanie tracą zdolność do funkcjonowania. Nie wiemy, co powoduje ALS. Istnieje mutacja genetyczna, która dotyka od 5 do 10 procent pacjentów, ale większość przypadków jest sporadyczna, bez wyraźnych czynników ryzyka lub rodzinnej historii choroby. Sportowcy i ci, którzy służyli w wojsku, mają większą częstość występowania ALS, ale nie byliśmy w stanie znaleźć wyraźnego związku przyczynowego dla tej obserwacji.
KONWENCJONALNE LECZENIE DLA ALS
Nie ma znanego lekarstwa na ALS. Istnieją leki na receptę zatwierdzone przez FDA do leczenia choroby poprzez zmniejszenie uszkodzenia nerwów lub spowolnienie utraty funkcji. Leki te mogą przedłużyć życie, ale żaden z nich nie zatrzymuje choroby. Inne leki na receptę są stosowane w leczeniu objawów ALS. Częste są skurcze mięśni, sztywność i ślinotok, podobnie jak niepokojące, niekontrolowane epizody śmiechu lub płaczu spowodowane zniszczeniem tkanki mózgowej. Ból, depresja, problemy ze snem i zaparcia również można leczyć za pomocą leków.
KANNABINOIDY
Uszkodzenie nerwów w ALS jest spowodowane dwoma istotnymi czynnikami: stresem oksydacyjnym i ekscytotoksycznością. Konopie są obiecujące jako pomoc w radzeniu sobie z niektórymi uszkodzeniami nerwów, ponieważ wykazano, że ogólnie odnoszą się do obu czynników, chociaż szczegółowe badania nad ALS i konopiami jeszcze nie zostały przeprowadzone.
Stres oksydacyjny występuje, gdy w organizmie występuje brak równowagi między wolnymi rodnikami a przeciwutleniaczami. Kiedy produkcja antyoksydantów nie nadąża za produkcją wolnych rodników, nie jesteśmy w stanie odtruć się ze szkodliwego wpływu wolnych rodników na organizm. Konopie indyjskie są znanym przeciwutleniaczem i pomagają zmniejszyć uszkodzenia tkanki nerwowej, które mogą powodować wolne rodniki.
Ekscytotoksyczność niszczy już uszkodzoną tkankę nerwową. Kiedy tkanka nerwowa jest uszkodzona, glutaminian aminokwasu jest uwalniany w nadmiernych, niekontrolowanych ilościach. Nadmiar ten prowadzi do śmierci komórki, destrukcyjnego procesu zwanego ekscytotoksycznością. Zarówno CBD, jak i THC zmniejszają uwalnianie glutaminianu, oszczędzając w ten sposób neurony przed ekscytotoksycznością i śmiercią komórek.
DOWODY ZNAJDUJĄ SIĘ W PATENTACH
Właściwości kannabinoidów są dobrze znane i uznawane za terapeutyczne. Rząd Stanów Zjednoczonych złożył patent federalny nr US 6630507 B1 w 1999 roku, który w szczególności identyfikuje kannabinoidy jako przeciwutleniacze i neuroprotektanty: „Stwierdzono, że kannabinoidy mają szczególne zastosowanie jako neuroprotektanty, na przykład w ograniczaniu uszkodzeń neurologicznych po urazach niedokrwiennych, takich jak udar i uraz, lub w leczeniu chorób neurodegeneracyjnych…”.
Biorąc pod uwagę neuroprotekcyjne działanie kannabinoidów i przeciwspastyczne działanie kannabinoidów u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym, sensowne jest rozważenie ich zastosowania w ALS. Prace przedkliniczne i niektóre raporty pacjentów są obiecujące.
JAKIE BADANIA ISTNIEJĄ?
Raman i wsp. opublikowali badanie z 2004 r., które wykazało, że THC opóźnia progresję ALS u myszy. W oparciu o te i inne przekonujące dane badawcze Carter i wsp. opublikowali w 2010 r. przegląd, w którym wezwano do przeprowadzenia badań klinicznych. „Dane przedkliniczne wskazują, że konopie indyjskie mają silne działanie przeciwutleniające, przeciwzapalne i neuroprotekcyjne. Konopie indyjskie mają również właściwości stosowane w leczeniu objawów ALS, w tym znieczulenia, rozluźnienia mięśni, rozszerzenia oskrzeli, zmniejszenia wydzielania śliny, stymulacji apetytu i wywoływania snu. W odniesieniu do leczenia ALS, zarówno z punktu widzenia modyfikacji choroby, jak i leczenia objawów, kolejnym logicznym krokiem są badania kliniczne z użyciem konopi indyjskich. W oparciu o obecnie dostępne dane naukowe uzasadnione jest sądzić, że konopie indyjskie mogą znacznie spowolnić postęp ALS, potencjalnie wydłużając oczekiwaną długość życia i znacznie zmniejszając ogólne obciążenie chorobą".
ALS I KONOPIE
THC i CBD są uważane za najbardziej pomocne fitokannabinoidy dla pacjentów z ALS. Wszelkie kliniczne opinie pacjentów z ALS na temat stosowania i skuteczności leków kannabinoidowych zachęcą do dalszych badań i publikacji dobrze zapowiadających się badań klinicznych.
Źródło: https://www.projectcbd.org/medicine/als-cannabinoids.